ΑΛΛΑΓΗ

 

Πάρε ανάσα. Θα σου χρειαστεί. Να θυμάσαι πως κάθε αλλαγή είναι παράξενη. Θα ‘ναι σαν να φοράς τα παπούτσια σου κάθε μέρα ανάποδα. Δεν θα μοιάζει με τίποτα που να ξέρεις. Κι όπως βγαίνεις κάθε πρωί  απ’το σπίτι θα βλέπεις διαφορετικά, ακόμα κι αν τα πράγματα γύρω σου είναι τα ίδια. Κι έτσι στην αρχή, θα νιώθεις ένα μικρό τσίμπημα, μια μικρή ενόχληση αλλά μετά κάθε ανάσα θα πονάει λιγότερο μέχρι να γίνει η αλλαγή συνήθεια. Για να αντέχεις μονάχος και να βρίσκεις το κουράγιο να ψάχνεις νέα πράγματα, άλλα μάτια, πιο καθαρά βλέμματα.

Μουσείο Σύγχρονης Κυπριακότητας

Διαβάστε το! Αξίζει τον κόπο!

Μουσείο Σύγχρονης Κυπριακότητας

Hurt

what have I become?

my sweetest friend everyone I know goes away in the end

and you could have it all my empire of dirt

I will let you down

I will make you hurt

I wear this crown of thorns upon my liar’s chair

full of broken thoughts

I cannot repair

beneath the stains of time the feelings disappear

you are someone else

I am still right here

what have I become?

my sweetest friend everyone I know goes away in the end

and you could have it all my empire of dirt

I will let you down

I will make you hurt

if I could start again a million miles away

I would keep myself

I would find a way

Johnny Cash

Το Σαλάμι

Αχ πόσο μου αρέσκουν τα τραούθκια που σου αφήνουν ρε παιδί μου ένα χαμόγελο στα χείλη. Μεν σου πω κάποια κάμνουν σε να γελάς στο γραφείο τζαι να σε θορούν οι άλλοι παράξενα!!! Σαν τούτο ας πούμε….

Εντός των τειχών

Νοέμβρης μήνας, λίγο πριν τις γιορτές. Χριστούγεννα πάλι και η Λευκωσία έχει βάλει τα καλά της, σαν κοριτσάκι που το ‘χουν ντύσει οι γονείς του για το μεγάλος γεγονός, ένα γεγονός που ποτέ δεν κατάλαβα τη σημασία του θρησκευτικά τουλάχιστον…

Η Λευκωσία ξεκίνησε να αλλάζει σκληροπυρηνικά, όπως λέει και ένας φίλος. Αν κατέβεις κέντρο, Σάββατο βράδυ και μπεις εντός των τειχών θα ανακαλύψεις μια άλλη πόλη. Στην πόλη αυτή, οι άνθρωποι ντύνονται πολύχρωμα και κανείς δεν μοιάζει κανενός.

Street party, funky jazz, rap να παίζει…Δεν υπάρχει νόημα να προσπαθήσεις να ερμηνεύσεις αυτό που συμβαίνει στα «εξάρχεια» της Λευκωσίας στα πάρτι του δρόμου (Πόσο βαρετά κοινότυποι γίνονται αυτοί που δανείζονται ξενόφερτες καταστάσεις και ονομασίες από μια χώρα όπως η Ελλάδα που μόνο μητέρα δεν είναι πλέον…). Δεν μπορείς να περιγράψεις, μην μπεις στο κόπο..Μπορείς απλά να αράξεις, να ακούσεις, να παρακολουθήσεις, να συμμετέχεις κάπου εκεί στα σκαλιά της πλατείας εντός των τειχών…

Εκεί δεν υπάρχουν περιορισμοί, δεν τηρούνται οι κοινωνικές συμβάσεις, κώδικες δεοντολογίας, επικοινωνίας και συμπεριφοράς. Δεν τηρείται κανένα κοινωνικό ή άλλο συμβόλαιο γιατί εκεί δεν υπάρχει επιτρεπτό, σωστό ή λάθος. Τίποτα δεν είναι μαύρο ή άσπρο και τίποτε δεν είναι μονοδιάστατο. Μπορείς να είσαι αυτός που είσαι αρκεί να σέβεσαι αυτόν που είναι δίπλα σου και το χώρο γύρω σου. Εκεί υπάρχει χώρος για όλους, υπάρχει χώρος για το διαφορετικό, το αποκλίνων, το αναίτιο, το ακατάληπτο, το επαναστατικό, το αντικατασταλτικό, το αντισυμβατικό..Υπάρχει χώρος για αυτούς που θέλουν να ζήσουν μια ζωή μακριά από τείχη ακόμα κι αν επιλέγουν να ζήσουν στην πόλη εντός των τειχών…

…

Δεν ξέρω αν βλέπω τα πράγματα στις σωστές τους διαστάσεις…Έτσι κι αλλιώς, είναι φορές που η πραγματικότητα δεν είναι η σωστή διάσταση…

Μερικές φορές νιώθω

σαν το σκυλάκι στην άκρη του δωματίου που περιμένει να του δώσουν σημασία, να το χαϊδέψουν.

Ιστορίες για να σκεφτόμαστε διαφορετικά

Αναδρομικά για την 28η Οκτωβρίου..

Louise

You

You are broken, you have been weak

Now you are strong,

You are fucking selfish and ambitious,

You say that you care but you are ignorant/

You are realistic, actually a pessimist, and

from time to time you can be luminous/

You are hallucinating, you are dreaming

-never fully awake- you have a reality of your own,

You are fucking crazy/

You sell yourself, you play the game/

You are defensive, built up in walls,

You are broken again; your body is a cage,

You are self-injurious in so many ways/

You are strong and want to be perfect,

You hate yourself; you convict your body into starving,

your soul into pleasure-lack, you are a masochist,

You are a fake; you are a hypocrite/

You are hiding and yet you are reaching out,

You are anxious and stressed,

You are inadequate, you are an idiot/

You are out of love, you are unlovable,

You are not capable of being cared for/

You are a house build out of stone.

Louise

 

 

 

 

The next Top Model

Για όσους δεν τον έχουν δει, πρόκειται για ένα διαγωνισμό όπου νεαρές ανορεξικές κομπλεξικές κοπελλίτσες διεκδικούν τον τίτλο του επόμενο top model. Τζαι 3-4 ακόμα πιο κομπλεξικοί κριτές, που σαν τον Προκρούστη χωρίς κρεβάτι, αποφασίζουν ποια μούττη εν πολλά μεγάλη, πιο βυζίν εν πολλά μιτσίν, ποια έσιει πολλά περιττά κιλά, ποιας ο κώλος εν μεγάλος, λλίον κόψε, ράψε ώσπου να μπουν ούλλες στο καλούπιν. Οι προσωπικότητες που απαρτίζουν την κριτική επιτροπή τζιαι κάμνουν το παραγοντιλίκκι είναι βεβαίως λαμπερές και προέρχονται από το θαυμαστό κόσμο του θεάματος!!!! Ο πωρωμένος φωτογράφος που βλέπει τα πάντα μέσα από τον ευρυγώνιο φακό της μηχανής του, grande καλλιτέχνης. Ο στυλίστας με το περιποιημένο μουσάκι και το μαλλί αλά Γκαλιάνο που παθαίνει μικρά αλλεπάλληλα εμφράγματα με κάθε στιλιστικό ατόπημα. Η ξανθιά φωτομοντέλα/πετυχημένη παρουσιάστρια/χορεύτρια/τραγουδίστρια που κάθε της κίνηση της «τσιριλλά» είμαι ανορεξική, νευρωτική αλλά πάνω απ’ όλα τέλεια! Και η δεύτερη φωτομοντέλα που έχει πάρει τα κιλάκια της και τώρα παίζει το ρόλο της κομψής, σοφιστικέ κυρίας με γούστο, στυλ και οικογένεια, η τελειότητα σε οικογενειακό πακέτο.
Μια αγία τετράδα που απαγορεύει την κατάχρηση της τυρόπιττας, πώς μπορείς άλλωστε να κάνεις κάτι τέτοιο στον εαυτό σου…να τρως τυρόπιττα?, και από την άλλη η μικρή, χαζή και πολύ φιλόδοξη μοντέλα to be που ορκίζεται πίστη στα καρόττα, τα λάχανα και την ασιτία για να βγει στα εξώφυλλα και στο γυαλί…Που ξέρεις μπορεί κάποιος, κάποια μέρα να την πει sex symbol, μπορεί να της προτείνει να κάνει την δική της εκπομπή, να παντρευτεί έναν ποδοσφαιριστή, έναν μεγαλοδικηγόρο, έναν μεγαλοκαρχαρία, έναν μεγάλο μαλάκα με πολλά λεφτά!!!!!!Φώτα, δόξα, λεφτά, κοσμικά πάρτυ, σαμπάνια και διαμάντια…Sounds perfect, yet? Φυσικά για να τα πετύχεις όλα αυτά, πρέπει να είσαι τέλεια…τέλεια μαλλιά, νύχια, πρόσωπο, τέλειο σώμα. Κανείς όμως δεν μιλά για το τίμημα της τελειότητας….

Λιμοκτονία, νευρωτισμός, ψυχαναγκασμός. Όλα πρέπει να’ ναι τέλεια. Αυτό είναι το σύνθημα. Το υπέρτατο αγαθό. «Να είσαι όπως θέλω, να περπατάς όπως θέλω, να ντύνεσαι όπως θέλω, να χαμογελάς όπως θέλω αλλά πάνω απ’ όλα να είσαι ο εαυτός σου!»

Θέλμα & Λουίζ